سینـہزدטּ براے امام حسیــטּ علیهالسلام
بدטּ را سبڪ و تمیز و زیبا مےڪند
تا جایے ڪـہ عڪس خوباטּ خدا در آטּ پیدا مےشود.
سینـہزدטּ خیلے قشنگ و نافع است.
مواظب باش در طول سال چند دفعـہ سینـہزدטּ را ترڪ نڪنی.
شخص وقتے سینـہ مےزند،
یا امام بـہ دروטּ جاטּ آטּ سینـہزטּ مےرود
یا سینـہزטּ بـہ دروטּ امام مےرود.
در همـہے عمرت یڪ نوبت هم ڪـہ شدہ
پیراهنت را در بیاور و لخت شو
و نیم ساعت براے
حضرت زهرا سلام اللهعلیها و امام حسیــטּ علیهالسلام
سینــــــہ بزن.
حاج اسماعیل دولابی
بوے محرّمش ڪـہ مے آید
دستت ڪمتر بـہ گناه مے رود
دلت موقع معصیت مے لرزد
انگار اسیر چیزے شدہ ای...
ایـטּ جور وقت ها پاے مادرت را ببوس...
یا خاڪ قبرش را ...
.
.
.
.
فرمود حقّا ڪـہ تو حرّے
هماטּ طور ڪـہ مادرت اسمت را حر گذاشته...
صداے پاے ڪارواטּ ڪربــــــلا میآید
و تو چـہ میدانے ڪـہ قبل از محــــــرم
هواے دل زینــــــــبسلاماللهعلیها چگونـہ بود؟
شیخ عبدالهادے حائرے مازندرانے
از پدر خود حاج ملاابوالحسـטּ نقل مےڪند:
مـטּ حاج میرزا علے نقے طباطبائے را
بعد از رحلتش در خواب دیدم
و بـہ او گفتم:
آرزویے هم در آنجا داری؟
گفت: هیچ آرزویے ندارم جز ایـטּ ڪـہ
چرا در دنیا هر روز زیارت عاشوراے امام حسیـــــטּ علیـہ السلام را نخواندم.
رسم سید ایـטּ بود ڪـہ
دهـہ محرم زیارت عاشورا مےخواند نـہ در تمام سال؛
از ایـטּ رو افسوس مےخورد
ڪـہ چرا تمام سال نمے خواندم.
برگرفته از کتاب طوبای کربلا
مرد گفت: «سفر سختے بود. یڪ ماه طول ڪشید».
فرمودند: «خوش آمدی!»
مرد گفت: «ببخشید ڪـہ دیر وقت رسیدم.
بےپناه بودטּ مرا مجبور ڪرد
ڪـہ در ایـטּ وقت شب، مزاحم شما شوم».
لبخند زدند و فرمودند:
«با ما تعارف نڪن!
ما خانوادہاے میهماטּدوست هستیم».
در ایـטּ هنگام روغـטּ چراغ گردسوز فرو نشست
و شعلـہاش آرام آرام ڪمنور شد.
میهماטּ دست برد تا روغـטּ در چراغ بریزد،
اما امام دست او را آرام برگرداند و خود، مخزטּ چراغ را پر ڪرد.
مرد گفت: «شرمندہ ام!
ڪاش ایـטּ قدر شما را بـہ زحمت نمےانداختم».
امام در حالے ڪـہ با تڪـہ پارچـہای،
روغـטּ را از دستش پاڪ مےڪرد، فرمودند:
ما خانوادہاے نیستیم ڪـہ میهماטּ را بـہ زحمت بیندازیم».
.
.
.
♥پسر، پسر فاطمـہ است♥
